Όμορφες, περίτεχνες λέξεις πετούν απ’ το χαρτί, κι απλώνονται και γίνονται εικόνες. Κάποιες από αυτές γίνονται νότες γλυκές και φθάνουν στα αυτιά μου σαν πετάρισμα πεταλούδας. Τέτοιες λέξεις περιμένω να βγουν από το στόμα σου, με μια απαλή εκπνοή κοντά στα χείλη μου να φτάσουν, σαν σταγόνα ζαχαρένια από λουλούδι αγιοκλίματος τον ουρανίσκο μου να κατακλύσουν. Σαν ευωδία γιασεμιού το βράδυ να τρυπώσουν στα πνευμόνια μου, να ξεδιπλωθούν ένα-ένα τα πέταλα της ψυχής μου, να ανθίσει ο λεμονανθός που έχω στα βάθη της καρδιάς μου και απαντώντας σου, οι λέξεις μου με τη σειρά τους, να σου μεταφέρουν την μοσχοβολιά του έρωτά μου, σαν ομίχλη πρωινή πάνω από τη λίμνη της καρδιάς σου. 

Please follow and like us: