Κι αν πονάς κι εσύ,τότε ξέρεις πως νιώθω κι εγώ,κι αφού ξέρεις,γιατί με πονάς περισσότερο;Γιατί δε θέλεις να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον, να συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλον, να σταματήσουμε τη μάχη και να δούμε αν σώζεται ο πόλεμος;
All posts in April 2017
Τα μάτια μου σου λένε ότι δε μπορεί να σου πει το στόμα μου. Λάμπω όταν πέφτει το βλέμμα σου πάνω μου. Το χαμόγελό μου σου λέει ότι δε μπορεί να σου πει η φωνή μου. Τα χέρια μου σ’ ακουμπούν σπάνια αλλά είναι φορτισμένα με όλα όσα θέλει να σου πει το κορμί μου.…
Θέλω να γράψεις με τη γλώσσα σου στο σώμα μου το δικό σου χειρόγραφο.Να εξερευνήσεις το κορμί μου με τα δάχτυλα σου μέχρι να φτιάξεις το δικό σου χάρτη.Να γεμίσεις κάθε χαράδρα μου με τα φιλιά σου και κάθε σου ανάσα να σβήσει τα ίχνη των άλλων μέχρι να μείνουμε μονο εμείς.
Οδηγώντας στην ομίχλη νωρίς το πρωί σκεφτόμουν εσένα….Σκεφτόμουν την κουβέντα μας για το πως και οι δυο μας αγαπάμε την ομίχλη,που τα κάνει όλα να φαίνονται παραμυθένια, μυστηριώδη και καλύπτει τα πάντα με ενα ημιδιάφανο πέπλο μαγείας…Πιστεύω ότι όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε εμείς οι δυο, είμαστε βαθιά ρομαντικοί. Θαυμάζοντας την ομίχλη…
I don’t want to think anymore,I don’t want to feel anything,I wish for my mind to go silentand my heart to go numb.I want a quiet lake to look at,a cloudy sky embroidered withthreads of sunlight and abreeze so that the tree leaves maywhisper poems to my torn soul.I want to lay on the grass,take…
I am constantly torn between two choices:locking my heart completely or sharing it more often. Sharing my heart usually ends up with me being either overjoyed or shattered.Can those brief moments of happiness counter part the pain andconvince me to continue giving myself to others? Locking my heart makes me feel safe, secure but also…