I don’t want to think anymore,I don’t want to feel anything,I wish for my mind to go silentand my heart to go numb.I want a quiet lake to look at,a cloudy sky embroidered withthreads of sunlight and abreeze, so that the tree leaves maywhisper poems to my torn soul.I want to lay on the grass,…
All posts by avyi.t
About avyi.t
Ο Μορφέας μ’ έχει εγκαταλείψει. Δε με υποδέχεται πια τα βράδια στην αγκάλη του. Δε βαραίνει τα βλέφαρα μου η νύστα, δε μπορεί ο ύπνος να με λυτρώσει από τις σκέψεις μου.Σε σκέφτομαι, τη σκέφτομαι, τον σκέφτομαι, τους σκέφτομαι, τα σκέφτομαι, όλα και όλους ταυτόχρονα και συνάμα το καθένα, τον καθέναν ξεχωριστά. Δώδεκα, μία, δύο,…
Θέλω να μιλάμε, να επικοινωνούμε, να καταλαμβαινόμαστε, να αλληλοσυμπληρωνόμαστε σε όλα τα επίπεδα.Να συζητάμε τα πάντα, από το πιο γενικό στο πιο συγκεκριμένο. Να είναι οι λέξεις μας εικόνες, ιστορίες, διηγήσεις ζωής. Θέλω να σου μιλάω στα ελληνικά για τα πιο περίπλοκα, τα πιο σύνθετα, τα πιο ασύλληπτα πράγματα. Στα αγγλικά για τα απλά, τα…
Πόσο παράξενο ον είναι ο άνθρωπος…Να έχει ζωώδη ένστικτα που τον κάνουν ορμητικό, ειλικρινή και αληθινόκαι να τα καταπιέζει φιλτράροντας τα από τη λογική, το συμφέρον και την ιδιοτέλεια.Να έχει την ικανότητα του λόγου και της έκφρασης και να μιλάει με το μυαλό αντί με τη καρδιά.Να χρησιμοποιεί τις λέξεις για να εξαπατήσει αντί για…
For Vincent… Tonight, I write to you…Tonight, I write for youand about you…I write in honour of your golden, sunbathed sunflowers and your lilac irises…I write in…
Τη χειρότερη σου μέρα, τη μέρα που δε θα θέλεις να μιλήσεις σε κανέναν, έλα να κάτσουμε μαζί, να χαθούμε στη σιωπή μας.Τη μέρα που δε θα θέλεις να δεις κανέναν, έλα σε μένα, να κλείσουμε τα μάτια μας στον κόσμο και να κοιτάξουμε μες τη ψυχή μας, να αντικρίσουμε την αλήθεια μας κατάματα.Τη μέρα…
Φοβάμαι.Στέκομαι στην άκρη της θάλασσας του έρωτα και φοβάμαι να ξαναβγώ με τη βάρκα μου στ’ ανοιχτά.Το τόλμησα κάποτε, ήταν καινούρια τότε η βάρκα μου, μικρή αλλά γερή, την έβαλα κι εγώ στη θάλασσα και ταξίδεψα χρόνια πολλά. Ταλανίστηκε το καρυδότσουφλό μου μέσα σε άγριες καταιγίδες, αλλά έπλευσε και γαλήνια για λίγο, κάτω από γαλάζιους…
Maybe i am too shy…Maybe i need to be more relaxed and play it cool…Maybe i should be more assertive and confess what i feel…I can’t…I don’t know how to do this…I don’t know how this game is played…I can’t pretend, I can’t hide my feelings when i am around you…My eyes betray me when…
Έχεις κλέψει τις λέξεις μου, έχει επιβληθεί η παρουσία σου στις σκέψεις μου και σεργιανίζεις συχνά στα όνειρά μου.Δε χορταίνω να κοιτάω τα μάτια σου. Όταν συναντιούνται οι ματιές μας, η καρδιά μου χτυπά πιο δυνατά. Ο ήχος της φωνής σου, η χροιά σου, οι λέξεις σου, το χαμόγελό σου, η ζεστασιά που νιώθω όταν…
Είναι κάποιοι άνθρωποι που είναι σαν τον ήλιο σε καθάρια χειμωνιάτικη μέρα, λάμπουν, αλλά δε νιώθεις καθόλου ζεστασιά.Είναι και κάποιοι άλλοι άνθρωποι όμως,που είναι η παρουσία τους γύρω σου ανεπαίσθητη και διακριτική όπως ο αέρας που αναπνέεις.Αυτοί που είναι πάντα εκεί, που σε στηρίζουν, που σου δίνουν ζωή καιπου εσύ τους έχεις τόσο δεδομένους,που δεν…