Πόσες αμαρτιές που θα με έστελναν απευθείας στον Παράδεισο αρνήθηκα…Πόσα “μή” άφησα να με σταματήσουν από το να φτάσω αυτό που ποθούσα…Σε πόσα “πρέπει” επέτρεψα να μου επιβληθούνκαι να επισκιάσουν αυτά που η ψυχή μου επιθυμούσε… Και γιατί; για ποιό λόγο;Για μια ψεύτικη, ελαστική ηθική, που σου αφήνουν παρακαταθήκηάλλοι καταπιεσμένοι άνθρωποι υποδεικνύοντας σου το “κοινό…
All posts by avyi.t
About avyi.t
I love travelling, books, theatre, cinema and various types of music. Writing is one of my passions, cooking and travelling are my 2 others. I speak 4 languages, I mostly write random thoughts, abstract texts take form, while i look for peace of mind.
Πόσο απεγνωσμένα ήθελα το φιλί σου,την ώρα που κρατούσα το πρόσωπό σου στα χέρια μου,κοιτώντας σε βαθιά στα μάτια…Μου φώναζαν τα χείλια σου,το αξύριστο αρρενωπό χαμόγελο σου, αλλά δεν ήξερα…Δεν ήξερα αν ένιωθες πόσο απελπισμένασου ζήταγε το στόμα μου να το ακουμπήσει το δικό σου,δεν ήξερα αν ένιωθες τα χέρια μου που έτρεμαν στο άγγιγμα…
Rain is relentlessly pounding the ground,a full moon occasionally peeks through the clouds,making everything glow like silver. Golden strands of lightning shine across the sky,spreading luminous shards of electricity splittingin half the dark opaque clouds. Sweet memories and unfulfilled dreamsflood my thoughts, all my subdued desires stir,as i let out a stifled sigh,a dying mans…
Every time you lose a beloved person, it feels as though one of your roots is cut off.There are smaller roots, thinner roots and then there are big ones, thick ones, roots that are vital for your existence.My grandparents are that kind of roots, indispensable, unimaginable to live without.When those roots are cut off, the…
Rain has taken over the sky,grey, white and silver coloursdominate the scenery.The water cleanses everything as it falls on the earths’ surface.The trees come to life again,the ground is moist and fertile again,the asphalt is glistening and strands of silver lightnings split the clouds with mesmerising linear shapes of gold and silver light.The skys’ turmoil…
Πώς μπορούν να διασταυρωθούν δύο παράλληλοι δρόμοι;Πώς μπορούν να συναντηθούν δύο νησιά;Πώς μπορεί ο ήλιος να σμίξει με το φεγγάρι;Μονάχα η μοίρα μας ξέρει αν είναι γραφτόνα παρεκκλίνουν δύο ευθείες της πορείας τους.Αν ένα σεισμικό πάθος μπορεί να κάνει δύο νησιά να συγκρουστούν.Μια έκλειψη να φέρει τον ήλιο κοντά στη σελήνη.Μόνο ένας κοσμογονικός έρωτας…
Όταν μια μέρα μ’ αγκαλιάσεις και κρατήσεις στα χέρια σουτο κουφάρι του εαυτού μου, θα τρομάξεις.Όταν με κοιτάξεις στα μάτια και τα δεις θαμπά,χωρίς ίχνος ζωής, θα κλάψεις.Όταν δε μείνει τίποτα πια από μένα,παρά μόνο η σκιά του ανθρώπου που ήμουν κάποτε,θα λυγίσεις. Θα λυγίσεις, γιατί μόνο τότε θα καταλάβεις ότι έφυγααπό δίπλα σου και…
Την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε, δε θα τολμήσω να σε κοιτάξω στα μάτια. Δε θα ακούσω τον ήχο της φωνής σου, δε θα αφήσω τις λέξεις σου να αγγίξουν το μυαλό μου. Την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε, δε θα ανοίξω τα χέρια μου για να σ’αγκαλιάσω, Δε θα σε πλησιάσω,θα μείνω μακριά σου.…
Όταν συναντηθούν οι ματιές μαςκαι νιώσεις το βλέμμα μου να σε διαπερνά,τότε θα αποκαλυφθεί το πάθος μου για σένα.Όταν τα ακροδάκτυλα σου ακουμπήσουν το πρόσωπό μουκαι τα χείλη μου προσκυνήσουν τα δικά σου,τότε θα σβήσει ο ήλιοςκαι το φεγγάρι θα μας λούσει με τις χλωμές ακτίνες του.Όταν τα χέρια σου κάνουν το γύρο του κορμιού…
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που ψάχνειη καρδιά μου και δεν ησυχάζει ποτέ…Δεν ξέρω τι είναι αυτό που στροβιλίζεταιγύρω του το μυαλό μου και δεν μπορεί να το πιάσει…Δεν ξέρω τι είναι αυτό που ποθεί η ψυχή μου και δακρύζει καθημερινά μα δεν μπορεί να το ‘χει…Ξέρω όμως μάτια μου ότι αν ήσουν εδώ,δε θα…