Έχω συνηθίσει να σε βλέπω, να σε ακούω, να σε αισθάνομαι δίπλα μου έστω και για λίγο, αραιά και που, και είναι τώρα η απουσία σου πια τόσο αισθητή, που δε ξέρω τι να κάνω…Σε σκέφτομαι και αυτομάτως χαμογελάω, μιλάω για σένα και λάμπει το πρόσωπό μου, λέω το όνομά σου και αμέσως με πιάνει…

Η μοναξιά βαθαίνει,η καρδιά νοσεί..Τα αστέρια έχουν σιγήσει,η σιωπή του ουρανού εκκωφαντική…Η πίστη μου έχει κλονιστεί,η ψυχή μου λειψή…Όλα τα μελαγχολικά “γιατί” υπερχειλίζουν και πνίγονται σε μια άηχη κραυγή.Έχει κολλήσει το παράπονο στο λαιμό μου και δεν μπορεί πια λέξη να βγει…Στεγνός λυγμός,  δάκρυ χωρίς πληγή,πόσοι αναστεναγμοί χωράνεάραγε σε μια μικρή ρωγμή…

Δε λείπεις στιγμή από το μυαλό μουαλλά δε μπορώ να σου το πω…Σε σκέφτομαι και περπατάω με το κεφάλι μου στα σύννεφα αλλά δε μπορωνα σου το δείξω…Θέλω να σε πάρω να σου μιλήσω,να ακούσω τη φωνή σου, το γέλιο σου,αλλά δε μπορώ…Δεν έχω το δικαίωμα και δε θέλω να σε πιέσω… αν θέλεις κι…

J’ ai une douleur épouvantable.Ton absence déchire mon âme.Ton sourire me manque,tes mots, ta voix…J’ ai besoin de t’entendre,je meurt sans toi…Viens… je ne peux plus sans tes bras,sans te toucher, sans ton regard…Je t’ en supplie, viens…Je ne peux pas respirer quandtu n’ es pas là…T’ es mon oxygène, mon souffle…Viens et apportes moi…

Πρώτη φορά στη ζωή μου νομίζω πως έχουν στερέψει οι λέξεις από μέσα μου.Ίσως πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια να είναι τα συναισθήματα μου πιο δυνατά από τα λόγια μου.Δυσκολεύομαι να εκφράσω αυτό που νιώθω και μάλλον φοβάμαι να πιστέψω ότι αυτό που θέλω τόσο πολύ μπορεί να μην πραγματοποιηθεί…Τρέμω στην ιδέα ενός…

Θα ‘θελα μια φορά να χτυπήσει το τηλέφωνο μου τα μεσάνυχτα και να είσαι εσύ…Να μου πεις:“Δεν άντεξα άλλο, έπρεπε να σου μιλήσω…Έπρεπε να σου πω αυτά που κρατάω μέσα μου, αυτά που νομίζω ήδη ξέρεις…Νιώθω πολλά πράγματα για σένα…Δεν είναι τυχαίο που νιώθω αμήχανα όταν είμαστε μόνοι μας, που σε κοιτάω και χαμογελώντας σου…

Όταν όλος ο κόσμος κοιμάται,όταν δε μπορείς πια να μιλήσεις με κανέναν,όταν μένεις μόνος με τις σκέψεις σου και τα άστρα, ποιός έρχεται στο μυαλό σου; Ποιός είναι ο μόνος άνθρωπος που θα ‘θελες να είχες αγκαλιά;Ποιός είναι αυτός που θέλεις να σας βρει το πρώτο φως της μέρας μαζί, μεθυσμένους από τα χάδια και…

Αφέσου στην ιδέα μιας αγάπης χωρίς όρια, που ακολουθεί τα αστέρια και γεννιέται με το πρώτο φώς του ήλιου, με ένα βλέμμα, με ένα βαθύ αναστεναγμό. Άνοιξε τα φτερά σου κι ακολούθησε με σε έναν άλλο ουρανό, μακρινό, ανεξερεύνητο, αληθινό .  Μέσα στα μάτια σου βλέπω μια αγνή ψυχή που πάλλεται από καθαρή ενέργεια, μια…

Τι είναι αγάπηꓼ Ποιός μπορεί να μου πειꓼ Ψάχνω μιαν απάντηση που να κοιτάει την αλήθεια κατάματα …Ίσως να ‘ναι μια κατάσταση χωρίς λογική που ανατρέπει τη ροή της ζωής. Σίγουρα μπορεί να σου δώσει πολλά ή και να σου κάνει κακό, μπορεί να συγχύσει τη χαρά με τον πόνο, θα σου δώσει όμως λόγους να νιώθεις κάθε…

Ψιθύρισε στο αυτί μου τις πιοειλικρινείς σου λέξεις,τις πιο βαθιές σου επιθυμίες.Δώσε μου το πιο αληθινό φιλί σου,αυτό που κρύβει πίκρα, πόνο,ανακούφιση και πόθο.Πάρε με αγκαλιά και δείξε μουόλη τη ζεστασιά σου, την ευαισθησία σουκαι πόσο έχεις ανάγκη να με αγγίζεις.Χάρισε μου το πιο γλυκό σου χάδι,εκείνο που είναι γεμάτο παράπονο,πάθος και απελπισία.Αφέσου στα χέρια…