Σαν τον ύστατο κλαυθμό ενός νεκρού ποιητή,σαν πίνακας που ταξίδεψε από την Αναγέννησηγια να θρηνήσει το παρόν, έτσι ήρθες και με τρόμαξες.Σαν αλαβάστρινο άγαλμα που ήθελε να ξαναλαξευτεί,να αποτινάξει από πάνω του το ζυγό που του κληροδότησε ο δημιουργός του,έτσι φώναξες και χτυπήθηκες για να αλλάξεις όψη και με ξάφνιασες. Ξαναγεννήθηκες μπροστά στα μάτια μου…

Πόσες αμαρτιές που θα με έστελναν απευθείας στον Παράδεισο αρνήθηκα…Πόσα “μή” άφησα να με σταματήσουν από το να φτάσω αυτό που ποθούσα…Σε πόσα “πρέπει” επέτρεψα να μου επιβληθούνκαι να επισκιάσουν αυτά που η ψυχή μου επιθυμούσε… Και γιατί; για ποιό λόγο;Για μια ψεύτικη, ελαστική ηθική, που σου αφήνουν παρακαταθήκηάλλοι καταπιεσμένοι άνθρωποι υποδεικνύοντας σου το “κοινό…

Rain is relentlessly pounding the ground,a full moon occasionally peeks through the clouds,making everything glow like silver. Golden strands of lightning shine across the sky,spreading luminous shards of electricity splittingin half the dark opaque clouds. Sweet memories and unfulfilled dreamsflood my thoughts, all my subdued desires stir,as i let out a stifled sigh,a dying mans…

Δεν ξέρω  τι είναι  αυτό  που ψάχνειη καρδιά  μου και δεν ησυχάζει ποτέ…Δεν ξέρω  τι είναι  αυτό  που στροβιλίζεταιγύρω του το μυαλό  μου και δεν  μπορεί να το πιάσει…Δεν ξέρω  τι είναι  αυτό  που ποθεί  η ψυχή μου και δακρύζει  καθημερινά μα δεν μπορεί  να το ‘χει…Ξέρω  όμως  μάτια μου ότι  αν ήσουν  εδώ,δε θα…

Silent, still and empty  of all thought,I stare blankly into  space.I feel as if in a trance,somewhere between reality and dream.I see everything I want and cannot reach.Unable to move, in a comatose  state,I am tortured by images i produce, unwillingly taunting  myself,showing me all i want and cannot have.I break me every day,I hate…

Stuck between heaven and hell, in my own purgatory I linger…I am not worthy of heaven and i don’t deserve hell, so I wait…Forgotten in a place where my conscience is the judge of my actions, i hope for salvation…No city on earth, no place  in the universe is big enough to hold my restlessness.I…

As the first drops of rain come down from the sky,I look up yearning for more.More rain, more thunderstorms, more lightningsto energize and charge my tired soul. I stand in the eye of the storm,soaking in the delicate droplets of water as they increase and multiply,becoming stronger, more violent, demanding to erode my parched skin.…

Σε περίμενα,όπως  η γη περιμένει  τη βροχή μετά  από ένα μακρύ  καλοκαίρι. Σε περίμενα,όπως  ο ήλιος  τη σελήνη  στην έκλειψη,για να μείνουν  οι δυο τους, σκοτεινιάζοντας τον κόσμο. Σε περίμενα,να έρθεις  σαν χελιδόνι  που φέρνει  την άνοιξηνα λιώσεις τον πάγο της μοναξιάς. Σε περίμενα,όπως  η Ψυχή  περίμενε  τον Έρωτα  κάθε βράδυ,για να γύρει το κεφάλι…

Όταν είναι ενθουσιασμένη, να την αγαπάς πιο πολύ,  γιατί σημαίνει ότι έχει πάθος μέσα της ακόμα. Όταν σου μιλάει άκου, όσο ασήμαντο κι αν σου φαίνεται αυτό που λέει,  για εκείνην είναι σημαντικό και θέλει να το μοιραστεί μαζί σου. Όταν κλαίει μπροστά σου, το κάνει γιατί έχει ξεχειλίσει το μέσα της  και θέλει εσύ…