Αν ερχόσουν κοντά,πολύ κοντά να μου μιλήσεις,θα χαμογελούσα νευρικά.Αν έπαιρνες το χέρι μου στο δικό σου,θα το ένιωθες να τρέμει,αφού όταν είσαι δίπλα μου κλυδωνίζομαι από πόθο για σένα.Αν μου ψιθύριζες στο αυτί το πάθος σου για μένα,θα αναρριγούσα από ευτυχία.Αν έσκυβες αργά, απαλά να φιλήσεις τα χείλη μουκαι καθώς περνούσαν τα δευτερόλεπτα το φιλί…

Πόσο απεγνωσμένα ήθελα το φιλί σου,την ώρα που κρατούσα το πρόσωπό σου στα χέρια μου,κοιτώντας σε βαθιά στα μάτια…Μου φώναζαν τα χείλια σου,το αξύριστο αρρενωπό χαμόγελο σου, αλλά δεν ήξερα…Δεν ήξερα αν ένιωθες πόσο απελπισμένασου ζήταγε το στόμα μου να το ακουμπήσει το δικό σου,δεν ήξερα αν ένιωθες τα χέρια μου που έτρεμαν στο άγγιγμα…

Πώς  μπορούν  να διασταυρωθούν δύο  παράλληλοι   δρόμοι;Πώς  μπορούν  να συναντηθούν  δύο  νησιά;Πώς  μπορεί  ο ήλιος  να σμίξει με το φεγγάρι;Μονάχα  η μοίρα  μας ξέρει  αν είναι  γραφτόνα παρεκκλίνουν δύο  ευθείες  της πορείας  τους.Αν ένα  σεισμικό πάθος μπορεί  να κάνει  δύο  νησιά  να συγκρουστούν.Μια έκλειψη  να φέρει  τον ήλιο  κοντά  στη σελήνη.Μόνο  ένας  κοσμογονικός έρωτας…

Όταν μια μέρα μ’ αγκαλιάσεις και κρατήσεις στα χέρια σουτο κουφάρι του εαυτού μου, θα τρομάξεις.Όταν με κοιτάξεις στα μάτια και τα δεις θαμπά,χωρίς ίχνος ζωής, θα κλάψεις.Όταν δε μείνει τίποτα πια από μένα,παρά μόνο η σκιά του ανθρώπου που ήμουν κάποτε,θα λυγίσεις. Θα λυγίσεις, γιατί μόνο τότε θα καταλάβεις ότι έφυγααπό δίπλα σου και…

Την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε, δε θα τολμήσω να σε κοιτάξω στα μάτια.  Δε θα ακούσω τον ήχο της φωνής σου, δε θα αφήσω τις λέξεις σου να αγγίξουν το μυαλό μου. Την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε, δε θα ανοίξω τα χέρια μου για να σ’αγκαλιάσω, Δε θα σε πλησιάσω,θα μείνω μακριά σου.…

Όταν  συναντηθούν οι ματιές  μαςκαι νιώσεις το βλέμμα  μου να σε διαπερνά,τότε  θα αποκαλυφθεί  το πάθος  μου για σένα.Όταν  τα ακροδάκτυλα σου ακουμπήσουν το πρόσωπό  μουκαι τα χείλη μου προσκυνήσουν τα δικά  σου,τότε  θα σβήσει  ο ήλιοςκαι το φεγγάρι θα μας λούσει με τις χλωμές ακτίνες του.Όταν  τα χέρια  σου  κάνουν το γύρο του κορμιού…

Δεν ξέρω  τι είναι  αυτό  που ψάχνειη καρδιά  μου και δεν ησυχάζει ποτέ…Δεν ξέρω  τι είναι  αυτό  που στροβιλίζεταιγύρω του το μυαλό  μου και δεν  μπορεί να το πιάσει…Δεν ξέρω  τι είναι  αυτό  που ποθεί  η ψυχή μου και δακρύζει  καθημερινά μα δεν μπορεί  να το ‘χει…Ξέρω  όμως  μάτια μου ότι  αν ήσουν  εδώ,δε θα…

Γιατί το ήξερα αγάπη μου ότι το “θέλω” σουδεν ήταν αρκετά δυνατό για να νικήσει τις αναστολές σου.Το ήξερα πριν ακόμα το υποψιαστείς ότι δε θα ερχόσουν.Το ένιωσα πριν καν σχηματιστεί η ενοχή στο μυαλό σου,ότι θα παγώσουν τα βήματα σου και δε θα έφτανες ποτέ σ’ εμένα.Γιατί για κάποιο περίεργο λόγο, πάντα υπερνικά η…

Σε περίμενα,όπως  η γη περιμένει  τη βροχή μετά  από ένα μακρύ  καλοκαίρι. Σε περίμενα,όπως  ο ήλιος  τη σελήνη  στην έκλειψη,για να μείνουν  οι δυο τους, σκοτεινιάζοντας τον κόσμο. Σε περίμενα,να έρθεις  σαν χελιδόνι  που φέρνει  την άνοιξηνα λιώσεις τον πάγο της μοναξιάς. Σε περίμενα,όπως  η Ψυχή  περίμενε  τον Έρωτα  κάθε βράδυ,για να γύρει το κεφάλι…

Μου μιλάς κι εγώ κοιτάω τα μάτια σου,και με μαγνητίζει το βαθυπράσινο της ίριδας σου.Αναρριγώ, νιώθω διάφανη μπροστά σου,πέφτουν όλες οι άμυνες μου,ευάλωτη και κυριευμένη από πόθο για ‘σένα,ανεβαίνουν οι παλμοί της καρδιάς μου.Αποσβολωμένη, σαν υπνωτισμένη από την παρουσία σου,σ’ ακούω να μιλάς… Μου μιλάς κι εγώ κοιτάω τα χείλη σου,κι αναρωτιέμαι πως να είναι…