Τις μεταμεσονύχτιες ώρες, που όλα ησυχάζουν το μυαλό μου μπορεί ανενόχλητο πλέον να έρθει κοντά σου.Μπορεί η σκέψη μου να ταξιδέψει σε σένα,να με βοηθήσει νοερά να βυθιστώ στο βλέμμα σου,να θυμηθώ το διστακτικό χαμόγελο σου.Να ακούσω τη βαθιά φωνή σου και τα πονηρά σου υπονοούμενα, να θυμηθώ πως όταν μιλάς εσύ οι άλλοι σωπαίνουν.Μπορώ…
All posts in fragments of love and lust
Σε σκέφτομαι συνέχεια.Έχει κολλήσει το μυαλό μου στοβλέμμα σου, στη μπάσα φωνή σουκαι στις κλεφτές ματιές πουανταλλάζαμε όλο το βραδύ.Ένα εκατομμύριο “αν” με βασανίζουν.Αν καθόμουν πιο κοντά σου, αν ακουμπούσα λίγο τον ώμο σου απαλά,αν ερχόσουν εσύ πλάι μου,αν σε φιλούσα έστω και φιλικά για καληνύχτα, να νιώσω το μάγουλό σουνα χαϊδεύει το δικό μου.Αν….
Πέρασα όλο το βράδυ στριφογυρίζονταςστο κρεβάτι μου.Σκεφτόμουν πόσο γοητευτικόςήσουν όταν σταμάτησες δίπλα μουμε τ’ αμάξι και μου είπες:-Να σας πάω κάπου;Έπρεπε να είχα απαντήσει:-Αμέ όπου θες!Κι αν έμπαινα στο αμάξι σου,θα μου ακουμπούσες το χέρι διακριτικά;Θα με κοίταζες στα μάτια,με μόνο φως το φεγγάρι καιθα με φιλούσες στην αρχή διστακτικάκαι μετά όλο και πιο έντονα,όλο…
Θέλω μια νύχτα μαζί σου στην άμμο,με την πανσέληνο για μόνο φως και τίποτα άλλο…Θέλω να με πάρεις αγκαλιά και να γευτείςτην αλμύρα της θάλασσας στο λαιμό μου.Θέλω να φιλήσω τις αχτίνες του φεγγαριούπου πλαισιώνουν το πρόσωπό σου καιφωτίζουν αχνά το σώμα σου.Θέλω να νιώσω τη θαλασσινή αύρα νααφήνει την πνοή της στο δέρμα μου,καθώς…
Θέλω να σου πω όλα αυτά που έχω μέσα μου. Θέλω να μου εξομομογηθείς όλα όσα κρύβεις στα βάθη της ψυχής σου.Θέλω να μιλήσουμε σαν φίλοι, σαν εραστές. Να μη μπορούμε να ξεφύγουμε ο ένας απ’ τον άλλον. Να ζήσουμε σαν θυελλώδεις έρωτες με ένταση, πάθος και ασυγκράτητη έλξη. Να μην μπορούν τα χείλη μου…
Σε κοιτάω και αναριγώ.Με πλησιάζεις και τρέμω.Θέλω να σ’ αγγίξω πάση θυσία,αλλά δεν έχω καμιά δικαιολογία.Χαμογελάς και ανταποδίδω άμεσα,με κοιτάς και χάνομαι, χαμογελώ και κοιτάω το πάτωμα.Και σε ξανακοιτώ να δω εάν πρόσεξες ότι το βλέμμα σου με κάνει να κοκκινίζω.Σε θέλω, δε ξέρω αν πρέπει, δε ξέρω αν είναι σωστό, δε ξέρω αν με…
Ήμουν εύθραυστο παιδί,ευαίσθητη έφηβος,ρομαντική φοιτήτρια.Και μετά έγινα δυνατή γυναίκα και ατρόμητη μάνα. Και όλοι οι επόμενοι μου εαυτοί ήρθαν να αγκαλιάσουν όλους τους προηγούμενους μου εαυτούς για να δημιουργήσουν το σημερινό προστατευτικό μου περίβλημα.Και μπροστά σε όλους είμαι ανυπέρβλητη και ανεξάρτητη και κουράστηκα…Θα ήθελα τουλάχιστον μπροστά σου να σου δείξω το εύθραυστο παιδί και την ευαίσθητη…
Τα μάτια μου σου λένε ότι δε μπορεί να σου πει το στόμα μου. Λάμπω όταν πέφτει το βλέμμα σου πάνω μου. Το χαμόγελό μου σου λέει ότι δε μπορεί να σου πει η φωνή μου. Τα χέρια μου σ’ ακουμπούν σπάνια αλλά είναι φορτισμένα με όλα όσα θέλει να σου πει το κορμί μου.…
Θέλω να γράψεις με τη γλώσσα σου στο σώμα μου το δικό σου χειρόγραφο.Να εξερευνήσεις το κορμί μου με τα δάχτυλα σου μέχρι να φτιάξεις το δικό σου χάρτη.Να γεμίσεις κάθε χαράδρα μου με τα φιλιά σου και κάθε σου ανάσα να σβήσει τα ίχνη των άλλων μέχρι να μείνουμε μονο εμείς.
Οδηγώντας στην ομίχλη νωρίς το πρωί σκεφτόμουν εσένα….Σκεφτόμουν την κουβέντα μας για το πως και οι δυο μας αγαπάμε την ομίχλη,που τα κάνει όλα να φαίνονται παραμυθένια, μυστηριώδη και καλύπτει τα πάντα με ενα ημιδιάφανο πέπλο μαγείας…Πιστεύω ότι όσο κι αν δε θέλουμε να το παραδεχτούμε εμείς οι δυο, είμαστε βαθιά ρομαντικοί. Θαυμάζοντας την ομίχλη…