Σε σκέφτομαι συνέχεια.
Έχει κολλήσει το μυαλό μου στο
βλέμμα σου, στη μπάσα φωνή σου
και στις κλεφτές ματιές που
ανταλλάζαμε όλο το βραδύ.
Ένα εκατομμύριο “αν” με βασανίζουν.
Αν καθόμουν πιο κοντά σου, αν ακουμπούσα λίγο τον ώμο σου απαλά,
αν ερχόσουν εσύ πλάι μου,
αν σε φιλούσα έστω και φιλικά για καληνύχτα, να νιώσω το μάγουλό σου
να χαϊδεύει το δικό μου.
Αν….