Θα ‘θελα μια φορά να χτυπήσει το τηλέφωνο μου τα μεσάνυχτα και να είσαι εσύ…
Να μου πεις:
“Δεν άντεξα άλλο, έπρεπε να σου μιλήσω…
Έπρεπε να σου πω αυτά που κρατάω μέσα μου, αυτά που νομίζω ήδη ξέρεις…
Νιώθω πολλά πράγματα για σένα…
Δεν είναι τυχαίο που νιώθω αμήχανα όταν είμαστε μόνοι μας, που σε κοιτάω και χαμογελώντας σου κλείνω το μάτι.
Με κάνεις να γελάω και ξυπνάς μέσα μου αισθήματα που προσπαθώ να κοιμήσω…”
Μόνο μίλα μου, πες μου θέλω χρόνο, πες μου κάτι, οτιδήποτε, αλλά να νιώσω τουλάχιστον ότι το θες κι εσύ έστω και λίγο αυτό το “μυστήριο” που συμβαίνει μεταξύ μας….
Μίλα μου….

Please follow and like us: