Τα άηχα βράδια, το φως της σελήνης συντροφεύει τις ερωτικές περιπλανήσεις του μυαλού μου.
Αφού δεν είσαι δίπλα μου, η σκέψη μου έρχεται σε σένα με μυρωδιές από γιασεμί και με μουσική συνοδεία ανέμων από την ανατολή.
Σ’ αγγίζω νοερά, σαν δροσοσταλίδα της αυγής στα χείλια σου, σαν χάδι από μεταξωτά υφάσματα, σαν πνοή ερωμένης στ’ αυτί σου…
Έρχομαι σε σένα με πέπλα από αστερόσκονη και με αρώματα ανάλαφρα, που διεγείρουν τις αισθήσεις.
Σου γυρεύω ένα φιλί, το πρώτο από αυτά που θα ακολουθήσουν, αυτό που θα μας ξυπνήσει όλα τα πρωτόγονα ένστικτά μας, αυτό που θα μας ενώσει πια σώμα και ψυχή.
Ένα μονάχα φιλί…