Γιατί κουράστηκαν οι λέξεις μάτια μου να τις παιδεύω για χάρη σου.
Να τις ανακατεύω, να τις σβήνω, να τις βάζω σε σειρά,
να τις μουτζουρώνω ξανά και ξανά.
Κουράστηκαν να σου πλάθουν εικόνες κι εσύ να γυρνάς απ’ την άλλη,
να σου απαγγέλουν ποιήματα, κι εσύ να κλέινεις τα αυτιά.
Κάπως έτσι άδοξα λοιπόν, εγκαταλείπω τις λέξεις και φλερτάρω με τη σιωπή.
Αφού οι λέξεις μου δεν ήταν αρκετές για να σαγηνεύσουν τα χείλη σου,
αρκέσου τώρα στη σιγή και νιώσε τη γεύση ενός φιλιού που δε δόθηκε ποτέ…
07/06/2016