Πόσες εμμονές και ιδέες περι έρωτος,
σου βασανίζουν το μυαλό και καταπονούν τη ψυχή σου;
Πόσα ατελείωτα βράδια είπες “φτάνει” και πόσες αμέτρητες αυγές
ξαναντίκρισες αυτά που σε είχαν τσακίσει τη προηγούμενη νύχτα;
Πόσες φορές ακόμα θα αντέξει η θέλησή σου να λυγίζει
και να μην σπάει κάτω από τα αναρίθμητα “πρέπει”;

Άλυτοι προβληματισμοί που τριβελίζουν το είναι σου
και σε αφήνουν εξαντλημένο στο σκοταδι να διαμαρτύρεσαι σιωπηλά,
χωρίς παρηγοριά, στο πάτωμα, να σπαρταράς σαν ψάρι του γλυκού νερού
πεταμένο στη θάλασσα….

Please follow and like us:
Pin Share

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.